تکه هایی از یک کل منسجم

 خوشبختی می‌تواند نتیجه یک تلاش فردی و مستقل از وابستگی باشد، در مسیری که هنوز به پایان نرسیده است. تلاشی که بسیار شخصی است و نوعی ارضایی درونی را برای ما به وجود می آورد.

 این اتفاق ها و برخوردها با هر آنچه که غیر قابل پیش بینی است ،ما را به چالش می‌کشد و این چالش‌ها ما را آرام آرام به حس خوشبختی نزدیک‌تر می‌کنند.

 ما بیشتر مواقع منتظر هستیم تا مسیر تمام شود، تا با مهر تاییدی که به دست می آوریم ،احساس خوشبختی کنیم!

اما درست زمانی که مسیر را تمام می کنیم ، حسرت آن را میخوریم و شاید آرزو کنیم که ای کاش دوباره به مسیر برگردیم.

 مسیر قبلی تمام شده ،احساس خوشبختی حس نمی‌شود. پس دوباره مسیر جدیدی را شروع می کنیم به این امید که شاید این بار خوشبختی را حس کنیم‌.

 حس کردن خوشبختی حس کردن مسیری است که خودمان تلاش می‌کنیم تمامش کنیم.

اما موضوع اصلاً تمام کردن یا نکردن نیست ! موضوع تلاشی است که در مسیر انجام میدهیم.

این تلاش هر چقدر سخت تر باشد و مسیر با چالش های بیشتری همراه باشد، احساس خوشبختی عمیق تر خواهد بود . مخصوصا اگر بتوانیم مسیر را به پایان برسانیم.

بسیاری از ما خاطرات سختی داشتیم مثلاً امتحانی که سخت بوده و هفته ها درس خواندیم و بی خوابی کشیدیم تا در امتحان موفق شویم.

در همان فرایندی که برای امتحان تلاش می‌کنیم بخشی از ما آرزو می کند که ای کاش زودتر از این فشار خلاص شود و بخش دیگری در وجود ما لذتی مبهم را تجربه می‌کند و بی خوابی ها را طاقت می آورد. 

این لذت مبهم همان احساس ناپایدار و گنگی ست که خوشبختی نام دارد و دقیقا تجربه دوباره همین حس مبهم است که ما را وسوسه می‌کند تا مسیر جدیدی را امتحان کنید.

اگر از مسیر آگاه باشیم، این احساس با تمام ابهامی که دارد عجیب بر درون ما تاثیر می گذارد.

هیجانی گرم و قابل لمس که آرامشی عمیق و درعین‌حال ناپایدار دارد. تجربه این احساس ما را به کسی که هستیم و ظرفیت واقعی که داریم نزدیک می‌کند و تلاش های ما را برای کسی که دیگران دوست دارد از ما ببیند، کم میکند . 

تجربه این احساس در طول مسیری که انتخاب میکنیم و خوشبختی را برای ما پررنگ تر می کند‌.

البته گاهی ما از خودمان و ظرفیت‌هایمان ،چشم هایمان را بر روی احساس واقعی خوشبختی باز میکند و ما را از بازیهای نمایش خوشبختی دیگران دور میکند، از افسانه های دروغین دور می‌کند و از نمادهای رایج خوشبختی که در رسانه ها تبلیغ می شود دور میکند.

وقتی به مسیر و تلاش هایمان آگاه هستیم، قطعاً به این فهم خواهیم رسید که احساس خوشبختی جوششی از درون است؛

مبهم و غیر قابل تعریف اما عمیق و درعین‌حال موقت!